donderdag 11 juli 2013

Video: Jan Willem van der Straten interviewt me over de Kracht van Gedachten

Tijdens het Zinwebcafé in Amsterdam ontmoette ik Jan Willem van der Straten, theoloog en sociaal ondernemer. We hadden een mooi gesprek en een tijdje later belde hij me of ik door hem geïnterviewd wilde worden over de Kracht van Gedachten. Ik toog naar Leiden waar hij prachtig woont aan een gracht. De koffie en de camera stond klaar.
Dit is het geworden:

Interview over de Kracht van Gedachten.

Het boek 'Gedachtenkracht' is inmiddels herzien in 'Placebo's en fluitende fietsen'. Zelfde boek, andere titel, andere lay-out en wat verbeteringen aangebracht.


zaterdag 6 juli 2013

Bevrijding in relaties

Ze waren verliefd en hadden het heerlijk samen... alles was fijn, warm en vol genot. Na ongeveer een jaar kwam de eerste wrijving. Zij wilde wel weer eens stappen met haar oude vriendinnen. "En wat moet ik dan?" vroeg hij.
"Tja, dat moet je zelf maar weten, waar je zin in hebt", antwoordde ze. Dit ging ze vaker doen en hij  begon haar te wantrouwen. Ging haar sms-jes checken, in haar tas te snuffelen en af en toe steelse blikken als ze weer zat te telefoneren.
Het begon haar te benauwen en ze nam steeds meer afstand. Na twee jaar was het over. Ze verlangde terug naar haar vrijheid. Ze ontmoette iemand en werd verliefd. Haar ex vertelde later aan zijn nieuwe vriendin: "Ik vertrouwde haar eigenlijk vanaf het begin al niet!"

Zij wilde trouwen maar hij nog niet. Ze wilde kinderen en verlangde naar een compleet gezin. Ze vroeg elke dag wel drie keer: "hou je nog wel van me?" Het benam hem de adem.
Op een dag kreeg ze de tip van een vriendin hem los te laten. Hoe doe ik dat dan? "Richt je op andere zaken, ga zelf iets van je leven maken.. en doe iets met je talenten. Ga uit met vriendinnen en laat hem ook lekker zijn gang gaan in wat hij doet. Je verstikt hem en je maakt jezelf ongelukkig."
Ze deed het. Ging vaker met vriendinnen uit, haalde banden aan met vrienden van vroeger en kreeg plezier in cursussen. Ze vroeg niet meer of hij van haar hield. Als ze toch de neiging kreeg dan ademde ze diep in en uit en liet hem vrij. Na een tijdje ging het vanzelf en kreeg ze plezier in wat ze allemaal deed.
Na een jaar vroeg hij haar ten huwelijk en ze kregen drie kinderen.

Marieke was verliefd en Helga niet... ze waren jarenlang goede vriendinnen. Toch knaagde het... de één bleef hoop houden en de ander vond het wel prettig zo maar kreeg het ook soms op haar zenuwen van de verliefde blikken en dat de ander maar steeds bij haar wilde zijn. Marieke wachtte en hoopte en zag in elke toenadering een teken. Ze zette Helga op een voetstuk en liet haar daar torenhoog staan. Zichzelf maakte ze klein en onbeduidend. Haar leven bestond uit wachten op telefoontjes en afspraakjes. De rest deed er niet zo toe. 

Het maakt niet uit of er in het verhaal mannen of vrouwen van maak. Het kan op elke manier en in elke relatie voorkomen. Ik was altijd jaloers en angstig in mijn relatie met vrouwen. Alle variaties zijn mogelijk. Vasthouden van vrienden, kinderen, situaties, ouders, dieren, gewoontes die slecht voor ons lichaam zijn.

Ja, ook stervenden worden soms heel lang in leven gehouden omdat men bang is los te laten.
Voor iedereen geldt dat loslaten voor alle partijen ruimte, adem en rust geeft.

Leve de vrijheid!