dinsdag 31 januari 2017

Het gebroken geweertje

Daarnet zag ik een jongen op straat met een levensecht lijkend geweer. Ik dacht: dat die ouders die jongen met dat soort speelgoed laten spelen. Ineens herinnerde ik me: mijn ouders waren “van het gebroken geweertje”. Een speldje met een gebroken geweertje wilde zeggen dat ze pacifistisch waren. Geen geweld in huis en in de wereld.

De TV werd uitgezet zodra Hitler weer met zijn hoofd verscheen en heftige artikelen door mijn vader uit de krant geknipt zodat mijn moeder ze niet onder ogen kwam. Ik mocht niet met pistooltjes spelen. Het was me streng verboden en ik begreep het goed. Tenslotte hadden mijn ouders de oorlog meegemaakt en mijn moeder verloor haar halve familie, nadat ze met geweren uit hun huis waren gehaald. Mijn vader stond een nacht lang onder bedwang van een geweer met zijn armen omhoog op een tegel in het gemeentehuis van Hilversum..
Toch had ik diep van binnen zo’n enorm verlangen naar het spelen met een pistooltje. Pang, pang, zei mijn fantasie en ik keek jaloers naar kinderen op straat die zo’n ding hadden en achter elkaar aanrenden. Mijn moeder stond altijd voor het raam en als ik iets deed wat niet mocht hoorde ik driftige tikken met haar ring op het venster. Op een dag speelde ik om de hoek op een plein met een stel kinderen, buiten het zicht van mijn moeder. Van een buurjongetje mocht ik met z’n klapperpistooltje spelen. Oh, zaligheid om me helemaal te kunnen laten gaan en het rook zo lekker dat klappertje. Helemaal? Nou niet helemaal… een vaag sluimerend schuldgevoel maakte dat ik niet tot het uiterste kon genieten. Toch zat ik met een machtsgevoel van hier tot gunder achter andere kinderen aan die ook een pistooltje hadden. Pang, pang!
Met rode wangetjes van opwinding kwam ik thuis. “Jij hebt met een pistool gespeeld!!!” zei mijn moeder meteen en ze keek me strak aan. “Je moeder weet alles!” voegde ze er aan toe om mijn angst aan te wakkeren. En ik geloofde haar. Dat was de laatste keer in mijn leven dat ik met een pistooltje speelde en ik verlangde er ook niet meer naar. Daarna heb ik mijn agressie op een andere manier uitgeleefd tot ik er achter kwam dat het ook anders kan. Dus laat die jongen zich maar lekker uitleven hoewel liever met een waterpistool. Beter nu als spel dan later in het echt.



Geen opmerkingen: