Lig heerlijk ontspannen te lezen in de tuin in een Nieuwe Aarde van Eckhart Tolle. Er rust een prachtige vlinder op mijn witte lange djilebba met trillende vleugels en ik roep mijn vriendinnen: "Kijk eens!" De vlinder vliegt weg van schrik.
Ik lees verder: "Waarnemen zonder te benoemen. Kun je kijken zonder dat de stem in je hoofd commentaar geeft, conclusies trekt, vergelijkt of probeert iets te ontdekken?" O ja... stom... dat had ik moeten doen. De vlinder komt terug en ik onthou me van commentaar en kijk alleen. Ze blijft heel lang zitten... hier geef ik al commentaar op de tijd dat ie zat. Toch is mijn gevoel anders en ik voel me zo gelukkig en geniet van ons samenzijn. Mijn vriendinnen weten nu van niets en het is stil. We zijn één! Leve Eckhart!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten