Zat net weer te bankhangen tegenover een treurwilg in een parkje in Buitenveldert Amsterdam een beetje triest om huidige ontwikkelingen in mijn leven. Komt een man aan met prachtige ogen en een paardenstaart die vraagt of hij naast me mag zitten. Ik zat al op de éne kant en hij ging anderhalve meter aan de andere kant zitten. Hij dronk een groen sap uit een fles en had geen schoenen aan.
Hij zei terwijl we naar het groen van de natuur staarden: "Wij zijn één met de natuur. Of ik ben Johan maar dat is een concept of ik ben de natuur en dat is wie we werkelijk zijn." Nou ja toen had hij mijn hart al gestolen. Er ontstond een prachtig gesprek over wie we werkelijk zijn. De ziel en het Licht en nou ja jullie kennen me ondertussen wel een beetje.
We bleken dezelfde vrienden en kennissen te hebben. Hij woont net achter het bankje en haalde wat boeken te voorschijn die ik moet lezen en chocola en we zaten genoeglijk te praten. Ik vergat mijn treurnis en er kwam een blij gevoel in mijn hart. Heb 'm net mijn twee boeken gebracht en schreef erin: "Voor Johan om de bijzondere ontmoeting op het juiste moment."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten