"Je hebt wel dikke billen..." zei haar vriendje twee
weken geleden. Voor me zit een zeer slank meisje te snikken. Tja, nu schaamt ze
zich voor haar billen en eet niet meer. Ze denkt alleen nog maar aan dat éne
zinnetje. Het stampt door haar hoofd. Ai, één zinnetje kan jaren door ons hoofd razen en kan ons hele
leven beïnvloeden. Zonde van ons leven!
In mijn jeugd werd ik “neus” genoemd. En ja, mijn neus is niet de
kleinste. Mijn onzekerheid vroeger heeft zeker geleid tot allerlei opmerkingen
die ik zelf mensen toe siste. Het leek dan alsof ik toch iets beter was dan anderen.
Dat was natuurlijk maar schijn want van binnen voelde ik me heel klein en
lelijk.
De mensen die in mijn leven de meeste indruk hebben gemaakt waren
diegenen die voorbij mijn onzekerheid konden kijken en me voor vol aanzagen.
Dat waren de mensen die vriendelijkheid uitstraalden en me het gevoel gaven dat
ik goed was zoals ik ben. Hoe zij er uitzagen speelt geen enkele rol. Hun
liefde en kracht straalde overal doorheen. Dat hielp me enorm en zo wilde ik
ook zijn.
Gelukkig ontdekken steeds meer mensen dat we meer zijn dan ons lichaam. We zijn prachtige unieke individuen met
eigen talenten en enorme kracht van binnen. Als we dat ontdekken zijn we genezen en hoeven we ons niet meer door dit
soort zinnetjes te laten afleiden van wat werkelijk belangrijk is. Dan stralen
we door al onze poriën heen licht uit. Als je dat op jonge leeftijd al
ontdekt is dat iets waar je je hele leven wat aan hebt. Dus laat het je
vrienden en vriendinnen weten: "We zijn prachtig zoals we zijn met alles
er op en er aan." Dit zinnetje werkt helend en geeft kracht. Doe je mee?
Net had ik bovenstaande geschreven en ik ontmoette een prachtige oudere dame die zich druk maakte over een vetrolletje. Het was een piepklein rolletje... ik moest heel goed kijken om het te zien. Ze keek me kwaad aan en vertelde dat het beneden haar waardigheid was om een rolletje te hebben. O, God! Verlos ons van dit soort futiliteiten en laat ons vrij ons leven leven en genieten van wie we zijn en wat we doen en van alles wat wel werkt in ons leven. Ik vertelde haar dat ik wou ze zichzelf zag zoals ik haar zie: een prachtige vrouw met mooie ogen die wijsheid uitstraalt en dat ik het zonde van haar leven vond om zich druk te maken om dat rolletje.
"Als je zo doorgaat ben je straks een zure oude dame en ben je alleen nog maar bezig met rolletjes in je leven". Ze knikte en zei dat ik gelijk had. Het kwam binnen. Ik slaakte een zucht van verlichting.
Laten we nu eens ophouden om ons druk te maken over rolletjes en rimpeltjes en kale hoofden en ons bezig houden met echt belangrijke zaken! Zo dat moest ik effe kwijt.
Uit: 'Niets meer te bewijzen'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten