Zo’n achtendertig jaar geleden werkte ik met kleuters en had een minibaantje als overblijf-juf. Het was vier dagen, één uur per dag. Het leek me leuk met kleine kinderen te werken. Het was op een zeer keurige school in een chique Amsterdamse buurt. Ik zag me zelf al met ze spelen, verhaaltjes vertellen en liedjes zingen. Het liep anders. Het eerste uur dat ik binnen was, stond er een klein meisje met blonde krulletjes voor me. De moeder liefdevol achter haar. “Dag K*t”, zei de kleine krullenbol tegen me. De moeder glimlachte trots naar haar dochtertje. Dat ene uurtje vloerde me totaal. Ik redde wat er te redden viel, haalde ze uit elkaar, veegde boterhammen van de muur en schreeuwde de longen uit mijn lijf. ’s Middags kon je me opdweilen.
Op een dag kwam een vrouw meewerken. Stil kwam ze binnen. Ze zei weinig en stond er maar een beetje. Tot mijn grote verbazing waren de kinderen stil. Een dag kan nog toeval zijn, maar een aantal dagen achter elkaar? Het waren lieverdjes. Zo ongeveer als ik het me voor had gesteld. Gezellig spelend met elkaar, lief en vrolijk. Ik vroeg aan de vrouw hoe ze dat voor elkaar kreeg. Ze antwoordde dat ze zorgde dat haar gedachten rustig waren. Dat had een rustgevende invloed op de kinderen. Als je gedachten chaotisch zijn, nemen kinderen dat ook over. “Ah” dacht ik, “dat wil ik ook!” Mijn gedachten deden inderdaad niet voor de kinderen onder. Gedachten floepten kriskras door mijn hoofd. En vaak niet van die gezellige, maar zware, chaotische, donkere gedachten. De vrouw vertelde me dat ze mediteerde en als ik wilde kon ik het ook leren.
Diezelfde avond kreeg ik les van haar. Ik was zeer gemotiveerd en oefende elke dag een aantal keer. Ik keek bewust naar mijn gedachten en zag al die zelf ondermijnende zinnetjes die maar door mijn hoofd dwaalden. Dan koos ik voor een zin die constructiever was. Bijvoorbeeld: 'ik kan niets' werd: 'Ik kan een cursus volgen'. Dan: 'daar heb ik geen geld voor' werd 'ik kan een goedkope cursus volgen en er voor sparen.' Binnen twee weken was het voor elkaar. Mijn gedachten werden rustig en soms zelfs stil. De kinderen waren engeltjes. Gedachten hebben kracht!
Jaren later gaf ik een training bij een psychiatrische inrichting. Een vriendin die was opgenomen had me uitgenodigd. Toen ik binnenkwam voelde ik de zware energie chaotisch langs me heen schieten. Ik werd voorgesteld aan een staflid. Vertelde dat ik een cursus “Constructief Denken” kwam geven. De vrouw lachte schamper. “Dat werkt niet bij deze mensen, die zitten onder de medicijnen en zijn al te ver heen.” Ze riep een aantal mensen bij elkaar en een paar stafleden kwamen erbij zitten. We spraken af om het kwartier een rookpauze te houden. Anders hielden ze het niet vol. De drie stafleden hingen ongeïnteresseerd en moe in hun stoel. De patiënten zaten rechtop en vol aandacht naar me te kijken. Mijn vriendin zat achterin constant naar me te zwaaien van enthousiasme.
Een week later zaten de stafleden weer net zo uitgezakt en de patiënten rechtop en hadden verhalen over hun ervaringen die week. Eén van hen zei: “Ik lag te piekeren in mijn bed en toen heb ik het gedaan! Ik zei STOP met dat gepieker en dacht aan een paard in de wei. Ik heb een heerlijke nacht gehad.” De rookpauzes werden vergeten en we deelden prachtige uren. Een aantal van hen is nog een tijdje gaan mediteren.
Die vriendin woont al jaren weer op zichzelf en schildert met kinderen en schreef een boek. Twee mensen van de staf kregen een burn-out. Gedachten hebben kracht!
Wat ik leerde:
Jij bent degene die denkt dus kun je ook je gedachten kiezen!
Je hebt vijf soorten gedachten:
Positieve
Constructieve
Noodzakelijke
Verspilde
Negatieve
Als we kijken naar onze gedachten waar gaan die het meest over? Zitten ze in de bovenste drie of
de laatste twee?
Verspilde gedachten zijn oa angst voor de toekomst. In het groot waar moet het heen met de wereld en in het klein: Oh morgen de sollicitatie, dat lukt me nooit!
Negatieve: Ik kan niets, ben niets waard, te dik te dun te oud te jong en wat een rotwereld en niemand deugd en ik al helemaal niet.
Als je een zelf ondermijnende gedachte van jezelf onder de loep neemt, kijk dan hoe je die gedachte constructief kan maken. Bv: Ik ben niets waard: klopt dat? Wat heb je gedaan wat waardevol was? Als je er zelf niet op komt vraag het een vertrouwd persoon uit je omgeving.
Zet al je gedachten om in: welke gedachte heb ik wel wat aan?
Constructieve gedachten zijn opbouwend en dat voelt meteen anders.
Een constructieve gedachte is ook: Ik ga dit goed verwerken (als een sollicitatie op niets uitloopt) en dan voelen wat je voelt. Uithuilen, schreeuwen of flink tegen een bal trappen.
Grotere gebeurtenissen vergen een uitgebreidere aanpak.
Een andere constructieve gedachte is: "ik vergeef het mezelf en wat heb ik hier van geleerd en hoe ga ik het de volgende keer anders doen?" We kunnen zo pissig op onszelf zijn en dat is zonde want daar hebben we niets aan.
Kijk als een wijze moeder/vader naar jezelf. Voor vriendinnen/vrienden zijn we vaak wijzer en zachter dan voor onszelf. Dus praat met jezelf alsof je tegen een kind/vriendin/vriend praat. Wat zou je die aanraden?
Dit voor nu. Er is veel meer en zal elke week een verhaal over zelfvertrouwen hier plaatsen.
Lees ook de andere verhalen alsjeblieft... ze gaan overal over dus kies maar uit.
Dit is mijn lijf! Jenny Arean en lekker meezingen
Met dank aan Jacqueline Berg die me leerde mijn gedachten tot rust te brengen.
Byron Katie: De vier vragen die je leven veranderen. Ze heeft ook veel filmpjes op youtube over verschillende onderwerpen.
Gedachten die door ons hoofd spoken... wij, de echte wij dus niet de piekerwij, nemen nu de leiding over. Gedachten zijn er voor ons om te gebruiken. Als we er naar kijken schieten we meteen in onze wijsheid en kunnen we nieuwe keuzes maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten