Ja het is waar wat Lubach laatst zei: er zijn wel heel veel coaches. Toen ik dertig jaar geleden begon was het nog wennen voor bedrijven... werd ik stiekem door lege gangen naar een ruimte ergens achteraf geleid zodat niemand wist dat mijn cliënt gecoacht werd. Nu schreeuwen ze het bijna van de daken van trots want dat laat zien dat je aan jezelf werkt en mag ik door de voordeur naar binnen en krijg allerlei lekkers. Mijn boek 'Placebo's en fluitende fietsen' heeft als subtitel: 'voor coaches en normale mensen' mijn oorspronkelijke subtitel was: 'voor coaches en de andere helft van Nederland'.
Twintig jaar geleden gaf ik een opleiding 'Praktijkbegeleiding' bij de politie en daar ontmoette ik Kees. Hij is zo iemand bij wie het coachen in het bloed zit. Ook zonder die opleiding had ik 'm zo aan het werk gezet. Kees ging diep en dieper, confronteerde liefdevol, met humor en oprechte belangstelling. Ik vond 'm geweldig en was niet de enige. In de loop der jaren volgde Kees de ene na de andere coachopleiding en nu hij gepensioneerd is heeft ie er nog een bovenop gedaan om nog gediplomeerder te zijn dan hij al was. Hij is nu HBO beroepscoach. Ik mocht hem helpen bij het examen en was zijn coachee.
Tot mijn grote verbijstering begon hij met een beginzin die duidelijk niet van hem was. "Ja, dat moet ik zeggen..." en hij vervolgde met meer opzegzinnen met een gezicht van 'opletten dat ik het juiste zeg' waardoor hij zijn heerlijke schwung totaal kwijt was. Hij deed alles volgens het boekje en dat was op zich goed voor mijn coachvraag. We kwamen daar waar we wezen moesten.
Hij bleek gezakt omdat hij een woord te vaak had gezegd. Hij mocht het over doen en zei het woord minder en slaagde. Oh lieve Kees, kom terug... ik wil jou de echte, de oorspronkelijke! Nu is de opleiding afgelopen en kan hij weer gewoon zichzelf zijn zoals ie twintig jaar geleden al was.
Een gedegen opleiding is nodig maar laat iemand alsjeblieft zijn/haar eigenheid niet kwijt raken en oordeel ook op authenticiteit en ga geen woordjes tellen.
Kees moest erg lachen toen ik hem dit voorlas en is inmiddels weer de ouwe. Dit even ter geruststelling.
1 opmerking:
Het was wel heel stil hier, vanaf december 🙂. Maar er staat weer iets.... Yeah!
Wat het coachen betreft, het zijn er zoveel dat je bijna zou denken dat iedereen nu zelfverzekerd en lekker in zijn vel zit, mooi gevormd naar het idee waarvan de coach denkt dat dat de perfectie is voor een persoon. In plaats daarvan lijkt het wel of steeds meer mensen zichzelf totaal kwijt aan het raken zijn.
Een reactie posten