Ja hoor... er was iets gaande. Mijn vader ontmoette een dame bij het Maarten Luther ouderencentrum toen hij drieënnegentig was. Ze hadden zelfs al een paar keer afgesproken en elke keer vroeg ik: "hoe heet ze nou?" en dan wist ie het nog niet. "O ja... ik zal het de volgende keer vragen dan gaan we elkaar tatoeëren!". 'Beppie' bleek ze te heten.
Beppie wilde me graag ontmoeten en ik was natuurlijk ook zeer nieuwsgierig. Toen we boven kwamen stond ze al bij de lift. Alles was goud aan Beppie. Haar blouse, haar haar, haar lippen en haar nagels. Beppie omhelsde me alsof we elkaar al jaren kenden en was zichtbaar ontroerd wat mij ook wel wat deed. Ze trok me de hal door naar binnen en zette me op een stoel. Voor zo'n oude dame van negenentachtig was ze behoorlijk sterk. Haar ogen leken te gloeien van levenslust en intensiteit. Mijn vader zat op de bank. Beppie trok een stoel bij mijn stoel, ging pal voor me zitten en keek me recht aan: "Vertel, wie ben je?". Ik dacht: 'O, God... mijn moeder in het Goud!' Van Zwarte Greet naar Gouden Beppie! Mijn moeder zou precies zo gedaan hebben en ja hoor Beppie praatte en praatte en mijn vader zat weer stil op de bank een beetje te suffen terwijl hij juist na mijn moeders dood zo los was gekomen. Het zal toch niet?
Ze hebben een aantal maanden een fijne tijd gehad. Borreltje bij Beppie en dan weer een borrel bij pa. Ik zorgde voor een advocaatje met slagroom waar Beppie dol op was en ze was altijd leve de lol en vol grapjes en wijze opmerkingen. Pa leefde op en zorgde dat hij er keurig uitzag. Het heeft niet lang geduurd. Beppie begon te herhalen en te herhalen en te herhalen en dat deed mijn moeder ook al jaren... het werd hem teveel. "Vraagt ze of ik nog boodschappen ben gaan doen en dan zeg ik ja... even later vraagt ze het weer en weer... ik kan niet meer..."
Het was even mooi en het mocht niet zo zijn. Zo zie je maar... als je niet uitkijkt ontmoet je precies dezelfde geliefde als vroeger en dan is er niets veranderd dan de kleur haar.
Ps. Heb inmiddels begrepen dat Stille Nico en Zwarte Greet elkaar weer hebben ontmoet in het hiernamaals. Hoorde net van de kleindochter van Beppie dat ook zij vorig jaar aan 'de andere kant' is aangekomen. Het is vast een gezellige boel daar, jaloezie kennen ze niet meer.
Ps. Heb inmiddels begrepen dat Stille Nico en Zwarte Greet elkaar weer hebben ontmoet in het hiernamaals. Hoorde net van de kleindochter van Beppie dat ook zij vorig jaar aan 'de andere kant' is aangekomen. Het is vast een gezellige boel daar, jaloezie kennen ze niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten