Wat aardpeertjes met de kracht van gedachten te maken hebben...

Mijn vriendin gaat binnenkort af en toe op de markt staan in Amsterdam Zuid met groenten. Ze doet mee aan een project en om vast kennis te maken eten we alle vreemde groenten die ze verkopen. Het is een collectief van mensen die in het chique zuiden wonen om de buurt gezellig te maken. Ze beheren zelf de stalletjes. Dit keer geen lekkere Amsterdamse tongval: "Worteleeeeehhhh, aardappeleeeeeh" maar de aardappel zit bij de stalhouders al in de keel.
Gisteren serveerde mijn vriendin aardperen. Had er nog nooit van gehoord. Het ziet er uit als driehoekige aardappels.
Voorzichtig nam ik een hap en nee... het zijn geen aardappels en het viel wat tegen. Toen dacht ik: misschien meer peerachtig. Nog een hap... nee geen peer... weer viel het tegen. Mijn vriendin zei: op internet staat dat het nootachtig smaakt. Weer een hap... ja nootachtig vanuit die gedachte vond ik het lekker. De aardpeer knapperde tussen mijn tanden en ik proefde de noot.

Dus hoe ik dacht over de aardpeer en de verwachting die ik er over had beïnvloedde mijn smaak. De kracht van de gedachte.