In de flow op de Bos en Lommer

In de flow op de Bos en Lommerweg waar mijn tante en oom ooit een radio-televisiezaak hadden waarachter ze woonden. Onze allereerste tv kwam daarvandaan. Mijn ouders woonden er jarenlang na de Pijp en de Talmastraat om de hoek. Tegenwoordig is het een zeer kleurrijke wijk met mensen van allerlei herkomsten met een gezellige markt en veel eettentjes. Nu was ik daar na jaren weer eens 

Ik had een afspraak op de De Vlugtlaan, kwam langs de oude straat van mijn ouders en keek naar het balkon waar mijn moeder altijd tussen de gigantische hoop planten als een koningin naar me zwaaide als ik aan kwam fietsen. Hup daar ging ik... een snik van diep van binnen en de tranen drupten alle kanten op door de wind. Een heerlijk gevoel van ontroering.

Nadat ik wat tot rust was gekomen en mijn tranen had gedroogd stapte ik de winkel van Sandra binnen. Een woninginrichtingwinkel die net over is gegaan naar een nieuwe eigenaar en Sandra werkt er nog. Sandra en haar man hebben deze zaak jarenlang gerund. Zij kende mijn ouders omdat ze bijna elke dag langs de winkel liepen en mijn moeder viel nogal op met haar zwarte hoge haar, dus dat schept een band. Ik werd allerhartelijkst verwelkomd, haar dochter en man kwamen erbij en het was een gezellige boel. Om een gigantische tafel waar aan het andere eind mensen stalen uitzochten voor hun behang dronken we heerlijke cappuccino en spraken over het leven. Mooie verhalen met veel humor en warmte en echt ze zouden die familie zo kunnen filmen, veel leuker dan real life soaps die ik wel eens voorbij zie komen. Idee voor de omroepen? De kijkcijfers vliegen omhoog! Ik voelde me volkomen thuis en kwam lekker bij.

Daarna at ik een broodje op de Bos en Lommerweg en zat genoeglijk voor het raam na te genieten. De zon scheen en ik voelde me zo overweldigend gelukkig met mijn leven dat ik het haast niet kwijt kon. Het vloeide over... ja dan weet ik dat ik in de flow zit. Ik fietste verder, kwam langs een kastje waar boeken in stonden om zomaar te pakken. Dat is de laatste tijd in, dat mensen boekenkastjes voor hun huis plaatsen waar men zijn boeken in kwijt kan en boeken gratis kan meenemen. 

Door het Vondelpark naar een collega en vriend van een vriend die ik had beloofd een boek te komen brengen. Hij heeft een praktijk in de chique Van Eeghenstraat en smste me het adres. Ik stond voor zo'n indrukwekkend van Eeghenhuis te zoeken welke brievenbus ik moest hebben en zie een bekende naam op de deur. Ik smste: 'klopt dat en is dit huis van Joke ...?' 'Jazeker dat is mijn moeder.' Fantastisch, zijn moeder blijkt mijn oude kamergenote uit de tijd dat ik in Frankrijk in een spiritueel centrum zat. We kwamen elkaar later vaak tegen en dat was altijd een feestje en nu blijkt dat zijn moeder te zijn. Ik belde aan en ja hoor... daar stond ze prachtig te wezen op zesentachtig jarige leeftijd. Niets veranderd en ze nodigde me uit binnen te komen. Als dat niet in de flow zijn is dan weet ik het niet meer.