Zo rond 1990 was ik in het hoofdcentrum van een meditatiecentrum in Rajastan. Ik liep wat rond om me te laven aan de schoonheid van de witte gebouwen en de prachtige planten toen een bewoonster naar me toe kwam. Ze vroeg: "Wil jij straks de meditatie leiden?" Dat betekende voor een gigantische zaal zitten op een enorm podium met zo'n vijfhonderd mensen. Ik antwoordde: "Sorry, maar dat heb ik nog nooit gedaan!" "If you trust yourself you can do it!" zei ze met een prachtige India'se tongval, terwijl ze recht mijn ziel in keek met haar grote zwarte ogen. Natuurlijk ze had gelijk! Ik werd in een lap stof van zo'n 15 meter gewikkeld en daar ging ik in mijn sari. Eerst een hoop trappen op en voor ik naar de meditatiehal ging moest ik nog even geld halen bij de bank. Daar zat een vrouw aan een bureau met stapels geld om zich heen. Ze vroeg: "Wil je alsjeblieft even op de bank passen?" Had ik ook nog nooit gedaan maar dit keer hield ik wijselijk mijn mond en zat zo'n twintig minuten met kloppend hart op het geld te passen. Wat een vertrouwen!
Nadat ze weer terug kwam en ik mijn geld had klom ik verder naar de meditatie hal. De sari begon hier en daar al los te raken. Zoiets is niets voor mij. Met bonkend hart nam ik plaats op het podium en zag uit over de mensen die uit allerlei landen van de wereld kwamen. Ze zaten rustig en sommigen keken me aan... anderen leken in slaap. De bedoeling was dat ik iedereen om de beurt een tijdje aan zou kijken om de blik van God door te geven. Tja, hoe doe je dat? In het begin zat ik te schuifelen en voelde me onzeker. Na een tijdje zat gaf ik me over en zei in mezelf: 'Oké, hier ben ik: laat het maar gebeuren' en werd ik rustig. Elke keer als ik iemand aankeek voelde ik golven van liefde door me heen trekken. Als iemand zat te slapen en ik keek dan schoot men steevast wakker. Dat was mijn ervaring ook als ik zelf in de zaal zat en ik werd aangekeken. Als ik dommelde dan schoot ik wakker en keek recht in de ogen van degene op het podium. Altijd raak.
Een bijzonder moment in mijn leven en ik ben nooit meer de woorden vergeten, zeker niet in moeilijke situaties: "If you trust yourself you can do it!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten