Duik in mijn oude fotodoos en wat vind ik? Deed ooit aan amateurtoneel en speelde een psychologe die patiënten nodig had. Ik ging dan naar het station en als ik een wat tobberige jongeman zag dan sprong ik op 'm af en vertelde hem hoe erg het met hem was en dat ie me hard nodig had. Dan gaf ik hem mijn kaartje. "Wat zie je bleek, het gaat niet goed met je, dat zie ik. Je bent zwaar depressief." Mijn collega speler Jan zakte dan flink in elkaar en voelde ineens dat ie idd wel heel down was en pakte mijn kaartje aan. Mijn haar maakte ik grijs met een spuitbus en nu is mijn haar precies zo grijs maar dan echt. Ik was een jaar of dertig.
De boeken: 'Placebo's en fluitende fietsen' en 'Niets meer te bewijzen' zijn gratis als ebook te verkrijgen. Ben je geïnteresseerd stuur me dan een email via marjaruijterman@gmail.com. Alle 405 verhalen, ook die ik na de boeken schreef, zijn in deze blog te lezen. Hoop dat je er van geniet. Wil je een verhalenmiddag of een lezing organiseren, heel graag en stuur me dan ook een mail.
maandag 26 juni 2023
De psychologe die patiënten nodig had
Zei ooit tegen een student: "Wat zou er met je gebeuren als iemand zou zeggen dat je er zo slecht uit ziet en zo bleek?" Het ging over de kracht van gedachten en beïnvloeding. De student antwoordde stoer: "Dat zou me niets doen." Een uurtje later meldde hij zich ziek. Heb zoiets nooit meer geopperd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten