Er was verleiding genoeg onderweg naar de meditatie in de Jordaan. Eerst kwam ik langs het Jordaanfestival, mijn Amsterdamse genen speelden op en wilde de polonaise dansen met de liederen van Johnny Jordaan maar ja de bierwalmen hielden me tegen en verlangde naar schone zuivere lucht. Kwam langs mijn vroegere vrouwencafé Saarein waar ze ook aan het zingen waren. Even kijken of ik een bekende zag, ja hoor en nog iemand. Even meegezongen en nu stond ik voor de keuze: smartlappen zingen of meditatie?
De meditatie trok toch het meest en ik was een uur stil. Tijdens de meditatie bedacht ik me dat zingen ook meditatie is. Of het nu smartlappen zijn of mantra's het doet iets met je en er vibreert iets. Weet niet of elke meditateur het met me eens is: weet wel zeker van niet... maar het is een interessante gedachte. Iedereen zat op de grond en ik dacht op een kussentje moet kunnen.
Na een kwartier kussentje op, kussentje af, iets meer druk op de billen en dan weer op de rug. Stop, dacht ik: dit hoef ik mezelf niet aan te doen. In het restaurant mediteerde ik verder op een stoel.
Buiten kwam ik weer in het feestgewoel en hupsakee van de stilte naar tante Leen, die zong: 'Ik ben moeders mooiste niet, maar dat doet me geen verdriet...' kijk dat waren nog es levenslessen!
No comments:
Post a Comment