Het is loeiheet en ik lig in de tuin wat voor me uit te staren. Altijd gevaarlijk want dat levert inspiratie op waardoor ik heel snel moet opstaan om meteen op te schrijven wat er op komt. Het is zo weer vervlogen. Ik staar wat naar heel kleine vliegjes die om een plant cirkelen. Denk aan de prachtige micro-fotos van van insecten die ik vanmorgen bewonderde. Ieder insect leeft in zijn eigen wereld en heeft zo z'n belangrijkheden te doen en is daar druk mee bezig. Wat zou er nou door zo'n vliegje heen gaan? Is ie zich bewust van wie hij is? Wat ziet hij en hoe kijkt hij naar de plant waar hij omheen cirkelt en kijkt hij weer anders dan het vliegje dat nu net over hem heen vliegt? Waarschijnlijk wel want ze hebben allebei een ander blikveld vanuit de positie waarin ze vliegen.
Mijn geliefde en ik hebben ook een ander blikveld. Gisteren kwam ik de nieuwe slaapkamer binnen en ze vraagt: "Nou???" Ik begrijp dat er iets is verandert en ik kijk de kamer door maar zie niets tot ik opeens de flink uit de kluiten gewassen Casio-piano zie staan. Het duurde even voor ik het zag. Mijn geliefde begreep er niets van. Zo'n groot ding en dat je dat niet meteen ziet... Q en ik leven beiden in het zelfde huis in ons eigen universum. Vanmorgen zaten we in de kamer en ik genoot van het raam en de sfeer van de oranje witte marquise die de felle zon tegen houdt. Q zag drie spijkers aan de muur die er uit moeten. Twee werelden in één kamer.
Wat zie jij hier? Een prachtige tuin of een veld dat nodig gemaaid moet worden of ...?
No comments:
Post a Comment