woensdag 12 juli 2017

Het universum als een caleidoscoop


Sinds 1988 ben ik meestal een gelukkig mens. Heb al eerder geschreven hoe dat is gekomen en als ik me nu wat naar voel is dat ongeveer op hetzelfde niveau als ik me daarvoor lekker voelde. Het komt niet zo vaak voor omdat ik heb geleerd hoe ik mijn leven zin geef en hoe ik een bijzonder leven kan leven ook als er nare dingen gebeuren.

Laatst merkte ik dat ik me wat geïrriteerd voelde en dat ben ik niet meer gewend. Dus ik ging zitten en voelen en kwam er achter dat ik iets deed wat niet bij me past. Ik besloot ter plekke dat ik dat ik er mee stop en wat ik dan wel wil en hoe dat voelt. Er kwam vrede over me en het besluit was amper genomen of er kwam dat op me af wat ik me had gewenst en had gevoeld.


Het universum is een caleidoscoop die onze beslissingen volgt. Als ik ze zelf niet neem en maar wat doe dan doet de caleidoscoop ook maar wat. Zodra ik duidelijkheid heb en er naar ga leven dan beweegt de caleidoscoop mee. Zo simpel is het.


Geen opmerkingen: