Het verschil tussen liefde en Liefde

Er is een groot verschil tussen liefde en Liefde die ik in mijn leven ervaar. Mijn kennismaking met liefde met kleine l waren in het begin onmogelijke verliefdheden op mensen die ik op een voetstuk zette en waar ik tegen op keek terwijl ik mezelf als nietig wezen tegenover zette. Mijn verlangen om zo te zijn als die ander was immens groot. Dat en mijn lustgevoelens raakten in grote verwarring. Doodongelukkig om verwijdering en afwijzing en zielsgelukkig als ik een handreiking kreeg al was het nog zo weinig. Een kinderhand is gauw gevuld. Ik was er van overtuigd dat dat liefde was.  

Tot ik op een dag in 1988 een tik van het universum kreeg. Hoe het werkte weet ik niet en wat het was God of de bron in mezelf? Geen idee… wat ik wel weet is dat ik vanaf die dag een Liefde in me voelde stromen. Liefde die door alles heen ging en die niets meer te maken had met  verliefdheid of jij een beetje meer liefde dan de ander of met wat voor voorkeuren van mensen dan ook. Het was alsof er een tsunami van Liefde door me heen spoelde die iedereen die ik tegenkwam meenam. Het gaf een totaal ander beeld van mezelf en van mijn omgeving en van de blik waardoor ik naar de wereld keek. Ik ontdekte mijn innerlijke grootsheid en die van anderen in het diepst van onszelf. Het verbond me met alles en iedereen en het maakte niet meer uit hoe men er uitzag, wat men deed… het was en is allesomvattend.  

Het is daarna nog een aantal keren gebeurd en ik heb nog steeds zo’n tik waar niet iedereen me in begrijpt. Dat geeft niet want zo zou ik vroeger ook hebben gereageerd: “Mar, je bent een zwever, naïef, niet op de aarde”.  Het geeft niet want ik merk ook dat het mensen trekt en voor mij is het belangrijk om door te geven wat ik ervaar. Ik zie zoveel mensen worstelen met ingewikkelde verliefdheden en onvervulde verlangens en ik weet dat we net onder de oppervlakte, helemaal niet zo ver weg dat het niet te bereiken zou zijn, de Liefde kunnen ontdekken. Wat helpt is enige naïviteit, open staan en verwondering voor de wereld. Naïviteit kan een valkuil zijn maar ook een zegen.

Ingrid Lijesen die een aantal jaar geleden stierf vertelde dat zij een dergelijke ervaring had terwijl ze onder een vrachtauto lag en ze haar uit haar auto bevrijdden. Er zijn veel meer mensen met dit soort ervaringen dus ik ben hier niet uniek in. Ik ken inmiddels heel wat mensen die dit op één of andere manier hebben ervaren en ook heel wat die er net tegen aanzitten en het ergens wel voelen maar nog met het woord maar in hun maag zitten… ja maar als het eigenlijk toch niet… ben ik wel… zullen ze niet denken dat enz. Juist dat soort gedachten houden ons in de ego-stand en blokkeren onszelf van wie we werkelijk zijn.

En nu: de liefde die ik voel voor mijn vriendinnen, vrienden en familie: Dat is een liefde die verwarmd en soms ook pijn doet als er misverstanden zijn. Wil niet zeggen dat ik het altijd goed doe en maak soms in de communicatie flinke fouten en word regelmatig op mijn vingers getikt door de mensen om me heen.

Wat er veranderd is: de eenzaamheid is totaal opgelost omdat het een vergissing bleek te zijn en alleen maar een gedachte die emotie met zich meebracht.  De eenheid is volmaakt in de diepste regionen van de Liefde en daarin is niemand uitgezonderd. Er is geen gevoel van minderwaardigheid of meerderwaardigheid. Wel van totaal gelijk  aan iedereen en toch uniek. 

Wat heel bijzonder is: er is Liefde voor de ingewikkelde en pijnlijke (ver)liefdespogingen van vroeger met alles er op en d'r aan. Alles hoort erbij en omarm ik. Het hoort er allemaal bij. Uiteindelijk lost de liefde op in de Liefde. Het is energie en we maken er allemaal deel van uit.