"Wat ik bedoel is...waar ben je trots op over iets van jezelf?" "Nou, PSV!" herhaalde de man. Op tv zie ik hoe mensen lijden aan verlies. Sommigen ogen depressief. Niet alleen de voetballers zelf, die na alles te hebben gegeven hebben gehuild in de kleedkamer: tja, het verdriet moet eruit... maar ook mensen die hebben gekeken.
We kunnen lijden aan het verlies van een geliefde of aan het verlies van werk... dus ook aan het verlies van onze voetbalclub.
Zodra we ons identificeren met onze club of ons werk of onze status dan lijkt het of we wat te verliezen hebben. Het is een illusie. Op het moment dat we ons realiseren dat we meer zijn dan onze voetbalclub, werk of ons lichaam gaan we totaal anders in het leven staan. Voor mij was het alsof ik van alleen de bal zien opeens vol overzicht had over het hele veld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten