Een tijd geleden schreef ik enthousiast over het boek van
Suzanna van de Hunnen "Stervensdruk".
Suzanna beschreef haar doodsangst toen ze hoorde dat ze nog
maar kort te leven had en het proces naar 'het omarmen van de dood' toe. Heb
tijdens het lezen dubbel gelegen van het lachen omdat ze met zoveel humor
schreef over hoe ze alles beleefde. Af en toe koude rillingen en wat tranen… en
een tijdje later ontmoette ik Suzanna in het echt. Ze kwam helemaal uit het
Oosten van het land om een netwerkbijeenkomst bij te wonen. Ze zei nog: "ik
weet niet of ik aan kom, het kan zijn dat mijn lichaam me dwingt terug te
keren." Ze kwam aan en het was een mooie ontmoeting die ik niet zal vergeten.
Daar zat iemand die Leefde.
Soms kom je mensen tegen die meer Leven uitstralen
terwijl ze stervende zijn dan sommigen die nog hun hele leven voor zich hebben.
Dat heb ik meer meegemaakt en dat geeft te denken.
Van de week heeft Suzanna haar zieke lichaam verlaten en is
weggevlogen. Ze heeft ons over haar laatste jaren, maanden en weken op de
hoogte gehouden via twitter. Een boeiend, humoristisch en soms hartbrekend verslag dat me raakte.
Stervensdruk is een boek dat aan het denken en voelen zet en
ons helpt in het nu te leven en onze eigen angst voor de dood te onderzoeken en
los te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten