Mijn vader woont in een prachtig zorgcentrum waar ik al eerder over heb geschreven. De bewoners zijn ex-psychiaters en ex-eigenaar van grote ondernemingen en daar is mijn vader terecht gekomen. Hij wordt liefdevol verzorgd en omdat mijn vader doof is en slecht ziet, merkt hij niets van de zogenaamde standsverschillen.
Tot vorige week. Een nieuwe heer vertelde dat hij uit Den Haag komt. "Ha" riep mijn vader blij: "Ik ook, daar ben ik vijfennegentig jaar geleden geboren!!!" "Uit welk deel van Den Haag komt u?" vroeg de heer van stand: "Uit de Schilderswijk!" De heer stond op en terwijl hij snel met zijn rollator weg schuifelde zei hij met een wegwerpgebaar: "Nee, ik kom uit een heel andere wijk!"
Ach, verschillen zijn van alle tijden. Elk mens verdient respect en een wandelingetje door de wijk maakt geen verschil. Oprechte aandacht wel en dan ook voor iedereen die daar woont!
Lees ook: Mijn vader woont op stand.
De boeken: 'Placebo's en fluitende fietsen' en 'Niets meer te bewijzen' zijn gratis als ebook te verkrijgen. Ben je geïnteresseerd stuur me dan een email via marjaruijterman@gmail.com. Alle 405 verhalen, ook die ik na de boeken schreef, zijn in deze blog te lezen. Hoop dat je er van geniet. Wil je een verhalenmiddag of een lezing organiseren, heel graag en stuur me dan ook een mail.
dinsdag 21 mei 2013
zondag 19 mei 2013
Suzanna van de Hunnen is weggevlogen
Een tijd geleden schreef ik enthousiast over het boek van
Suzanna van de Hunnen "Stervensdruk".
Suzanna beschreef haar doodsangst toen ze hoorde dat ze nog
maar kort te leven had en het proces naar 'het omarmen van de dood' toe. Heb
tijdens het lezen dubbel gelegen van het lachen omdat ze met zoveel humor
schreef over hoe ze alles beleefde. Af en toe koude rillingen en wat tranen… en
een tijdje later ontmoette ik Suzanna in het echt. Ze kwam helemaal uit het
Oosten van het land om een netwerkbijeenkomst bij te wonen. Ze zei nog: "ik
weet niet of ik aan kom, het kan zijn dat mijn lichaam me dwingt terug te
keren." Ze kwam aan en het was een mooie ontmoeting die ik niet zal vergeten.
Daar zat iemand die Leefde.
Soms kom je mensen tegen die meer Leven uitstralen
terwijl ze stervende zijn dan sommigen die nog hun hele leven voor zich hebben.
Dat heb ik meer meegemaakt en dat geeft te denken.
Van de week heeft Suzanna haar zieke lichaam verlaten en is
weggevlogen. Ze heeft ons over haar laatste jaren, maanden en weken op de
hoogte gehouden via twitter. Een boeiend, humoristisch en soms hartbrekend verslag dat me raakte.
Stervensdruk is een boek dat aan het denken en voelen zet en
ons helpt in het nu te leven en onze eigen angst voor de dood te onderzoeken en
los te laten.
maandag 6 mei 2013
In de flow
Over in de flow zijn... ik ben niet zo'n acquisitiemens... ik laat het werk graag op me af komen wat vaak ook gebeurd. De workshops zijn wat anders, die zet ik meestal zelf uit of ik word uitgenodigd in het land door lieve mensen die me dan helpen de workshop vol te krijgen. Laatst dacht ik... het is tijd voor wat meer werk en laat ik weer eens bellen. Ik had drie zorgcentra op mijn lijstje waar ik jaren geleden voor heb gewerkt. Twee had ik net gebeld en vijf minuten later belde de derde mij. Ik was even in de war... dit nummer had ik toch nog niet ingetoetst? "Heb ik jullie net gebeld?" vroeg ik wat onzeker... "Nee, ik bel jou of je een opdracht wilt doen..." Kijk dat is nou in de flow zijn;)
Abonneren op:
Posts (Atom)