Ik zie mezelf niet als iemand die mensen beoordeelt op hun uiterlijk. Toch bleek weer eens dat dat beeld van mezelf totaal niet klopt.
Twee gebeurtenissen tikten me op de vingers. Twee keer bezocht ik een lezing van een wijs man en wat hij zei was zeer waardevol. Het enige vervelende was dat hij op een oom leek waar ik nogal een hekel aan had in mijn jeugd. Het zelfde gezicht, alleen had hij een staartje. Daardoor kon ik niet goed naar hem luisteren en werd mijn beeld versluierd door het beeld van die oom. Ik probeerde me telkens te vervrouwen en me te concentreren op wat voor wijsheden hij te berde bracht. Dan lukte het weer even en toch kwam mijn oom er weer tussen. Ik werd er zelf niet veel wijzer door.
Het tweede was het volgende: Hanneke Groenteman leverde een tijd geleden op haar weblog commentaar op het uiterlijk van twee kunstenaressen die bij “De wereld draait door” zaten. Gerti Bierenbroodspot en Marte Rőling zijn twee kleurrijke oudere vrouwen en Hanneke noemde ze spoken. Ik mailde haar een wat bestraffende mail dat ze die vrouwen in hun waarde moest laten en dat het juist heerlijk is dat die vrouwen zo zichzelf durven te zijn. De volgende dag zette ze mijn mail op haar weblog en schreef dat we (er waren meer reacties) wel gelijk hadden. Ik vond het groots dat ze op haar eigen woorden terugkwam en blij liet ik het stukje lezen aan mijn vriendin.
Een uurtje later ging ze naar de sportschool. Ze had zich volledig opgemaakt en meer dan anders. Ik vroeg: “Waarom heb je zoveel make-up op? Is dat niet overdreven voor de sportschool?” Zegt ze: “Wil je een koek?” “Wat bedoel je?” vroeg ik. Dit was duidelijk niet het moment om een koek aan te bieden. “Nou, een koek van eigen deeg!”
2 opmerkingen:
Dag Marja,
Mooi verhaal. Ja Iteke Weeda zei het al: Beelden in je hoofd. Vorig jaar zat ik met mijn vrouw op Madeira in een bus en kwam ongewenst aan tafel te zitten met een stel, wat ik nooit als tafelgenoten had gekozen. Mijn perceptie : Slager of autosloper. Nee, de man was lid van de board van een multinational. Moraal: Als je afgaat op het uiterlijk kan je zelf afgaan en een hoop boeiende contacten en gesprekken missen...
Hi Marja,
We zijn altijd elkaars spiegelbeeld, zelfs als wij ons daar niet van bewust zijn. Het is alsof je in een echte spiegel kijkt. Lach je, dan zal de ander terug lachen, huil je dan zal de ander terug huilen. Sla je op het gezicht in de spiegel dan gaat de spiegel stuk en is er sprake van gezichtsverlies. Hoe je het wendt of keert, de spiegel is een uiterst mooi en nuttig hulpmiddel om jezelf te leren accepteren, respecteren, vertrouwen, waarderen en lief te hebben. Als die spiegel een mens wordt is het nog mooier en nuttiger voor je eigen menszijn.
Een reactie posten