Tijdens één van mijn workshops gaf ik een chocolademeditatie. Ik kwam er op onderweg in de auto en kocht bij een tankstation een doos chocolaatjes. Een van de heerlijkste meditaties! Iedereen kreeg een chocolaatje en de opdracht daar zo lang mogelijk over te doen en in totale bewustzijn. Natuurlijk deed ik ook mee. Tegelijkertijd moest ik denken aan de vele verhalen over de eerste chocoladereep die de geallieerden uitdeelden tijdens de bevrijding. Sommigen aten het gulzig op. Anderen deden er zo lang mogelijk over om er intens van te kunnen genieten. Niet te vergelijken natuurlijk met onze meditatie. Nu kunnen we chocola eten tot we er misselijk van worden en soms doen we dat ook.
Meestal neem ik een chocolaatje en hap, slik het is op. Gek genoeg had ik nadat ik dat ene chocolaatje zo bewust at zo’n voldaan gevoel dat ik er genoeg aan had. De anderen hadden precies dezelfde ervaring.
In diezelfde week las ik een artikel met als titel: ‘Denk je slank'. Daar is jaren geleden al een boek over geschreven waar wat lacherig over werd gedaan. Dat gaat vaker zo… tot dat het wetenschappelijk wordt bewezen. Men doet wel meer lacherig over zaken die alternatief worden geacht. Later komt het bedrijfsleven en maakt er big business van.
Er was ook ooit een antirooktherapie. Mensen moesten zo bewust mogelijk hun sigaretten roken. Van het voelen van de trek tot het uitmaken van de peuk. Ook zo bewust mogelijk de geur van de restanten in de asbak opsnuiven. Zo kwam ik zelf jaren geleden van het roken af. Ik werkte in een jeugdherberg en moest elke dag gigantische asbakken schoonmaken. Teer afschrapen is een uitstekende therapie.
Maar goed, nu over onszelf slank denken. Mensen die me kennen zullen zeggen: wanneer ga jij dat toepassen? Ben wel wat afgevallen de laatste tijd maar dat kwam door minder snoepen en meer sporten.
In het artikel staat dat als je je concentreert op je eten, je minder trek hebt in meer. Ook helpt het als je terugdenkt aan je laatste maaltijd. Gezien de chocolademeditatie en het genoeg hebben aan een chocolaatje kan ik me voorstellen dat het ook zo werkt.
Praten tijdens het eten maakt dat we het eten niet bewust ervaren. Ik kan nog wel eens lezen tijdens het eten en als ik heel moe ben dan vind ik niets heerlijkers dan met een kom spaghetti voor “De wereld draait door” te zitten. Lekker maar helemaal fout.
Ik ga aan de slag met de eetmeditatie. U hoort nog van me.
Inmiddels heb ik raw chocolate leren kennen. Zonder suiker met kokosolie, sesamzaadjes, dadels en nog zowat... heerlijk! We maken ze zelf.
Uit: Placebo's en fluitende fietsen.
1 opmerking:
Marja,
Zo af en toe eten we ook 'n stukje chocola, 's avonds bij een kopje thee. Nu je het over chocolademeditatie hebt, schiet mij te binnen dat ik altijd eenzelfde ritueel toepas bij het eten van chocola. Ik breek 6 reepjes van 3 stukjes af en ieder eten dan 3 x 3 stukjes, nooit meer of minder. Ik neem elk stukje apart en laat dit rustig in m'n mond smelten totdat het weg is of de nootjes (die heb ik het liefst) overblijven. Daar geniet ik nog eens extra van.
Ben ik nu aan het mediteren? -:)
Een reactie posten