Als we stil zijn... heel stil...

Terwijl wij huilen en niet weten waar we het zoeken moeten van verdriet hebben onze geliefde hun oude/zieke lichaam verlaten en voelen zich vrij als een vogel. Worden opgewacht door familie en vrienden die eerder gingen. Een warm en heerlijk welkom en worden rondgeleid in wonderschone gebieden. Sommigen moeten nog even bijkomen van de schrik en anderen laten zich meteen in de onvoorwaardelijke liefde koesteren van het grote Licht en de zielen om hen heen.

Ze kunnen zien hoe wij aan het treuren zijn en willen het liefst ons toeroepen: "Maak je niet druk, het is hier geweldig. Zorg dat je iets moois van je leven maakt en blijf niet hangen in je verdriet. Ik ben er nog! en hoe"... ze raken ons aan en we voelen het niet of toch of eventjes? Voelde ik nou wat of leek het maar zo. Streek er nu iets langs mijn wang? Weer drie vogeltjes? Een veertje op een ongewone plek? Een sinaasappel die zomaar recht uit de lucht komt vallen boven op je hoofd met als boodschap: "gezonder eten!" Let op... wie weet.

Als we eeuwige wezens zijn dan is onze tijd nu op aarde maar heel kort al lijkt het voor ons lang. Daar bestaat tijd niet meer, dat kunnen wij ons niet voorstellen. Nog een jaar of wat... tien, twintig, dertig, misschien korter dan gaan wij ook door die tunnel. Waar we bang voor zijn is in werkelijkheid een geweldige vrijheid van jeuk, pijn, aards gedoe.

Mensen die terugkomen van een bijna dood ervaring zeggen heel vaak: Dat was echter en realistischer dan het leven hier op aarde. Sommigen willen het liefst weer terug naar al die schoonheid, zuiverheid en Liefde maar hebben hier nog iets te doen. Het heeft hun leven totaal veranderd.

In de tussentijd maken wij iets moois van ons leven, al moeten we er moeite voor doen als onze geliefden net zijn weggevlogen. Langzamerhand komen we bij en voelen we af en toe weer glimpjes van geluk en krijgen onze humor weer terug. Al onze kennis van rouw geven we door aan anderen die er net pas induiken en dat op zich maakt al dat we de zin van het leven weer zien.

Als we stil zijn... heel stil en op de tekens letten dan...