Speellijst 'Soulstory'

Deze voorstelling gaat over grenzen van tijd, laat een moeder tot leven komen, over oorlog en verwerking, over positief denken en jezelf opblazen, over hoe je een karikatuur van jezelf kunt worden, over het ego en de ziel, over grote en kleine liefde en hoe alles maar dan ook alles erbij blijkt te horen.

Marja vertelt en speelt over de verwondering die ze ervaart over het leven en hoe een gordijn werd geopend waardoor ze de wereld totaal anders ging ervaren.

Op dit moment staan er geen voorstellingen gepland.

Als je me wil boeken voor een voorstelling bij jouw organisatie of groep dan kom ik graag. Stuur me dan een mail 

Reviews: 

Ria de J.: 
Het was, prachtig- puur-kwetsbaar-krachtig. 

Anke B.:
Onder de indruk en geraakt.

Linda ter S.
Right: time, right place, right company

Carla F. 
Naar een inspirerende lezing van Marja Ruijterman geweest.                            
Echt een aanrader

Anita ten H.  
Zalige middag gehad bij de première van Soulstory door mijn                           
lieve collega uit de KPN tijd

Karin D. 
Je hebt me geraakt, Marja

Wil je 'Soulstory' ook in jouw woonplaats organiseren, stuur dan even een mail naar contact@marjaruijterman.nl

Foto's gemaakt door Gaab van Hall 

Ja hoor, daar zijn ze! Eindelijk rimpels.

Ik kijk in de spiegel en ja hoor rimpels, het werd wel eens tijd. Nu ik ben afgevallen zie ik de
strepen op mijn gezicht helder tevoorschijn komen. Je verliest wat en krijgt er wat voor terug. Waar ooit een onderkin zat begint zich een kalkoenfliebertje te vormen. Het is interessant om te zien. Ik kijk naar mijn handen en ik zie een wirwar van driehoekjes op mijn huid. Mijn haar is grijs. Ik zou het kunnen verven maar ik vind het mooi. Vond vroeger vrouwen met dat soort haar heel interessant en nu heb ik het zelf. Scheelt een hoop gedoe met verf en uitgroei.

En wat zo heerlijk is... het geeft niet. Ik aanschouw het en voel het en denk: "O, wat interessant... dat krijg ik nu ook." Het hoort er allemaal bij. Mijn oudere vriendinnen gaan me voor en ik zie wat er ook met mij gaat gebeuren.
Ze gaan gewoon door met skiën op hun zevenenzeventigste en reizen de wereld rond op hun eenentachtigste en hebben plezier en af en toe verdriet. Soms sterft iemand in mijn omgeving. Tranen van ontroering... warmte in mijn hart voor wie ze zijn. We nemen afscheid en vertellen elkaar wat we voor elkaar hebben betekend. Niets is verloren en de ziel gaat verder op avontuur.

In mij is nog steeds het verlegen meisje en de jonge boze vrouw en de onzekere minnares en de middelbare trainer... alles is in me en ik omhels mezelf met alle liefde en warmte die er in me is. Wat een weelde om de jaren te zien en er te zijn en alles mee te maken.

Er gebeurt iets dat pijn doet: "O, dus dat is er nu aan de hand in mijn leven. Dus daar ga ik nu doorheen?" "Interessant... voelen hoe het voelt. Ja dat doet pijn. O, zo voelt dat. Wat ga ik er aan doen?" Dan voel ik de liefde van en voor de mensen om me heen. "O, wat heerlijk... wat een genot dat ik daar deel van uit maak."

De workshops en lezingen zijn een groot feest met al die mensen die komen en het met me mee vieren. Ik glunder en geniet met volle teugen en zie dat het mensen raakt en dat raakt mij weer. Nu zijn de lezingen virtueel even wennen maar het maakt eigenlijk niet uit. Wat een zegen dat het mogelijk is anders zouden we niet door kunnen werken. Grote dankbaarheid voor alles. Ook voor de rimpels, de pijn en al die Liefde.