"Tja, dat moet je zelf maar weten, waar je zin in
hebt", antwoordde ze. Dit ging ze vaker doen en hij begon haar te wantrouwen. Ging haar sms-jes
checken, in haar tas te snuffelen en af en toe steelse blikken als ze weer zat
te telefoneren.
Het begon haar te benauwen en ze nam steeds meer afstand. Na
twee jaar was het over. Ze verlangde terug naar haar vrijheid. Ze ontmoette
iemand en werd verliefd. Haar ex vertelde later aan zijn nieuwe vriendin: "Ik vertrouwde
haar eigenlijk vanaf het begin al niet!"
Zij wilde trouwen maar hij nog niet. Ze wilde
kinderen en verlangde naar een compleet gezin. Ze vroeg elke dag wel drie keer: "hou je nog wel van me?" Het benam hem de adem.
Op een dag kreeg ze de tip van een vriendin hem los te laten. Hoe doe ik dat
dan? "Richt je op andere zaken, ga zelf iets van je leven maken.. en doe iets met je talenten. Ga uit met vriendinnen en laat hem ook lekker zijn gang gaan in wat
hij doet. Je verstikt hem en je maakt jezelf ongelukkig."
Ze deed het. Ging vaker met vriendinnen uit, haalde banden
aan met vrienden van vroeger en kreeg plezier in cursussen. Ze vroeg niet meer
of hij van haar hield. Als ze toch de neiging kreeg dan ademde ze diep in en uit en liet hem vrij. Na een tijdje ging het vanzelf en kreeg ze plezier in wat ze allemaal deed.
Na een jaar vroeg hij haar ten huwelijk en ze kregen drie
kinderen.
Marieke was verliefd en Helga niet... ze waren jarenlang goede vriendinnen. Toch knaagde het... de één bleef hoop houden en de ander vond het wel prettig zo maar kreeg het ook soms op haar zenuwen van de verliefde blikken en dat de ander maar steeds bij haar wilde zijn. Marieke wachtte en hoopte en zag in elke toenadering een teken. Ze zette Helga op een voetstuk en liet haar daar torenhoog staan. Zichzelf maakte ze klein en onbeduidend. Haar leven bestond uit wachten op telefoontjes en afspraakjes. De rest deed er niet zo toe.
Marieke was verliefd en Helga niet... ze waren jarenlang goede vriendinnen. Toch knaagde het... de één bleef hoop houden en de ander vond het wel prettig zo maar kreeg het ook soms op haar zenuwen van de verliefde blikken en dat de ander maar steeds bij haar wilde zijn. Marieke wachtte en hoopte en zag in elke toenadering een teken. Ze zette Helga op een voetstuk en liet haar daar torenhoog staan. Zichzelf maakte ze klein en onbeduidend. Haar leven bestond uit wachten op telefoontjes en afspraakjes. De rest deed er niet zo toe.
Het maakt niet uit of er in het verhaal mannen of vrouwen van maak. Het kan op elke manier en in elke relatie voorkomen. Ik was altijd jaloers en angstig in mijn relatie met vrouwen. Alle variaties zijn mogelijk. Vasthouden van vrienden, kinderen, situaties, ouders, dieren, gewoontes die slecht voor ons lichaam zijn.
Ja, ook stervenden worden soms heel lang in leven gehouden omdat men bang is los te laten.
Voor iedereen geldt dat loslaten voor alle partijen ruimte, adem en rust geeft.
Leve de vrijheid!