Ooit hoorde ik in de auto iemand zingen en ik was diep geraakt. Het bleek Amy Winehouse. Ze zong: "I'm no good". Hoorde het nummer steeds vaker en zong het graag mee. Realiseerde me wel dat het een negatieve affirmatie is. Heb mezelf inmiddels zo aardig ontwikkeld dat ik de tekst niet geloof en weet dat het onzin is.
Als jonge onzekere mensen het meezingen kan het zijn dat ze het steeds meer gaan geloven en er zelfs iets aan ontlenen. Herhalen dat je niet naar Rehab no no no gaat als je verslaafd bent klinkt stoer en velen zullen er een voorbeeld aan nemen.
Amy's stem was magisch en betoverde mij ook. Misschien toen ik jong was en nog zo onzeker had ze mijn voorbeeld kunnen zijn.
Ben dol op zingen hoewel ik vaak vals zing. Maakt niet uit ik zing zacht voor me heen.
Toch eens opletten wat ik zing: "Een pikketanesie" komt vaak langs... ik drink haast niet dus dat mag wel.
"Zij gelooft in mij"... hoewel "ze" dat niet altijd doet... ik geloof tegenwoordig aardig in mezelf dus dat scheelt.
"Stand by your man" oeps, in mijn geval niet echt relevant.
"Take me home, country road" Die is heel goed spiritueel te duiden.
"aint no sunshine when she's gone" daar ben ik gelukkig ook over heen.
Toch goed om eens onder de loep te nemen wat onze zang-affirmaties zijn. De wereld kan wel wat healing gebruiken. "What the world needs now..."
O, ja en ons ook eens realiseren wat we in onze films de wereld insturen...
