Achtentwintig jaar geleden had ik een mooi gesprek met een vrouw bij café Nero op de Vijzelgracht over mensen. Het café bestaat niet meer. Jammer ik zat daar vaak lekkere koffie te drinken. De vrouw en ik zaten helemaal op één lijn. Na zo'n tien minuten dacht ik: 'hier klopt iets niet' en vroeg: "waar heeft u het eigenlijk over?" Ze antwoordde: "Over antiek!" "Oi" zei ik verbijsterd, "ik dacht dat we het over mensen hadden."
Het voelde heel vreemd. Hoe kon het zijn dat we het over zulke verschillende onderwerpen hadden gehad en toch het gevoel dat we op één lijn zaten? Wat bleek: ze wilde net een antiekzaak beginnen in de Spiegelstraat in Amsterdam en ik was net begonnen met het geven van communicatietrainingen. Tja... waar het hart vol van is kan de communicatie de mist in gaan. Kon het in ieder geval in mijn trainingen gebruiken als voorbeeld van niet naar elkaar luisteren en teveel met ons eigen verhaal in het hoofd te zitten.
Fietste net door de Nieuwe Spiegelstraat en wat heerlijk al die prachtige winkels. Dacht even dat de vrouw die in de etalage staat met mondkapje de vrouw van toen was maar dat bleek niet het geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten