We zijn er een leven lang mee bezig om dat uit te vinden. Wie ben ik? Wat wil ik echt en hoe authentiek ben ik? We denken dat we oorspronkelijke gedachten hebben maar als we goed opletten dan blijkt dat een groot deel van buiten komt. Ik schrijf een column en in mijn achterhoofd spreekt het stemmetje van een vriendin die het vast niet eens is met wat ik hier nu schrijf. Schrijf ik het dan op of delete ik het? En als ik kritiek krijg over wat ik schrijf ga ik dan in de verdediging of neem ik de verantwoordelijkheid voor mijn eigen schrijfsels? Als ik coach gebruik ik dat wat voorhanden is om het duidelijk te maken. Welke stemmen nemen onze eigen gedachten over? Welke is het grootst? Naar wie willen we wel luisteren en wie niet? Op welke plaats zetten we ze? Belangrijker: wat is onze eigen stem en en hoe creëren we onze eigen wereld binnen de mogelijkheden? Hoe zorgen we dat onze eigen stem groeit en dat we die serieus nemen? Dan blijkt dat de mogelijkheden veel uitgebreider zijn dan we ooit hadden gedacht. Stilte en in de natuur lopen helpt.
1 opmerking:
Tja, en welke gedachten worden door tijd overgedragen?? Misschien dragen we wel van ieder die ooit geleefd heeft en stukje gedachte in ons...
Een reactie posten