zondag 2 februari 2020

Wie zei dat ook weer: Als je zelf één stap zet...

Het was in eens stil in mijn toko. Doe dit werk nu zevenentwintig jaar, klopt dat nou? Vanaf 1993 en het is nu 2020, ja dat klopt. Heb tijden gehad dat ik heel veel werk had en elke dag naar Groningen of Eindhoven of weet ik veel waar naar toe reed zonder enige moeite of moeheid. Nu ben ik wat ouder en doe het wat rustiger aan. Geen lange opleidingen meer of grote projecten maar rustige workshops, lezingen en coaching. Lekker op mijn gemak en spreek meestal na elf uur af zodat ik na de files kan rijden. Er waren periodes dat mijn agenda ineens leeg was.

Het kwam altijd op tijd weer goed en soms kwam het prachtig uit toen mijn ouders ziek waren zodat ik alle tijd had of als ik zelf het ziekenhuis in moest. Ik hoefde nooit iets af te zeggen omdat het net in die tijd wat stiller was. Zodra ik weer op de been was: hup dan meldden de bedrijven zich vanzelf weer. Ik heb groot vertrouwen ontwikkeld in het universum dat voor me zorgt.

Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden dacht: Nu is het tijd dat ik actie onderneem. Had een lijstje met drie zorgcentra waar ik jaren daarvoor had getraind. Belde de eerste twee en had een leuk gesprekje. Vijf minuten later belde de derde mij. Ik raakte in de war. "Heb ik jullie net gebeld?" "Nee hoor, ik bel jou om te vragen of je een aantal trainingen kunt verzorgen." Het duizelde me om de perfecte timing.

Vorige week was het weer zover dat ik actie moest ondernemen. Even wat onrust van binnen toen ik in mijn agenda zag dat er geen enkele afspraak stond voor de komende tijd. Dan mezelf resetten: Ik heb alle vertrouwen want het is altijd goed gegaan en er wordt voor me gezorgd.

Ik schreef op Facebook en Linkedin iets over wat ik zo'n beetje doe wat betreft coaching en zie: binnen 

één minuut de eerste aanmelding, binnen drie minuten de tweede en binnen twee uur had ik vier afspraken. Diezelfde dag belde een organisatie, een school en een gemeente of ik iets voor ze kan doen. Kreeg de vraag of ik een lezing kan geven in april voor een andere gemeente. Weer duizelde het me. Hoe is het mogelijk. Die organisaties wisten niets van wat ik had uitgezet. Het universum zorgt voor ons.

Zo werkt het dus... wie zei dat ook weer: Als je zelf één stap zet...



2 opmerkingen:

Walter zei

Het is een mooi en realistisch bericht,,dank je!

Walter zei

O jee, die lezingen, dat gedoe en zo...Ik doe het maar gewoon op mijn blog en degenen die het werkelijk lezen zijn op een hand te tellen. Gelukkig verdien ik er niks mee, hihihi