Geld en principes

Onze buurman uit de Pijp, mijnheer Kastekis, riep mijn moeder boven... "Kom, ik wil je wat laten zien!" Mijn moeder toog naar boven. De buurman had een doos met een heleboel papier geld. "Mijn kinderen wil ik het niet geven... het benne rotsakken. Ze moge niks erfen. Dus jij krijgt het. Jij bent lief voor me vrouw geweest."

Mijn moeder schrok. Mijn vader kreeg al jaren het minimumloon en ze konden er net of net niet van rondkomen. "Ik wil uw geld niet, hou maar. Doe er iets leuks van!" Ze had zo haar principes. De buurman hield aan: "As je het niet neemt dan spoel ik het door de wc!" Mijn moeder keek nog eens naar de doos die helemaal vol met honderdjes zat. "Ik neem het niet aan, spoel maar door!" Dat deed hij voor haar neus... honderdje voor honderdje...

's Avonds vertelde mijn moeder trots hoe ze het geld had geweigerd en dat ze een vrouw met principes was: "Oh, ik ben zo principieel". Moet eerlijk zeggen dat ik flink moest slikken en ik weet niet hoe mijn vader zich voelde maar we knikten en zeiden: "Wat goed zeg, wat principieel!!!"