De wiebelige wil

De wil is een machtig iets waar we niet altijd gebruik van maken en soms op de verkeerde manier waardoor het tegen ons gaat werken. Mijn wil was niet zo goed ontwikkeld en wiebelde wat. Ik wilde wel maar wist niet wat ik met die wil aan moest. In mijn omgeving waren altijd mensen die een sterkere wil hadden dan ik. Laatst las ik ergens dat dat een van de oorzaken van mijn astma was. Ik boog voor de wil van anderen en dat maakte dat ik in situaties terecht kwam waar ik niet wilde zijn. Natuurlijk kiezen we altijd al is het onbewust dus koos ik ook om mijn wil niet optimaal te gebruiken.

Er zijn mensen die het zo vanzelfsprekend vinden dat hun wil geschiedde dat ze er vanuit gaan dat iedereen met hun wil meegaat en dat gebeurt dan ook vaak. Het is niet voor niets dat ik juist deze mensen in mijn leven uitnodigde... ik had ze hard nodig om te ontdekken wat mijn echte authentieke wil is en stabiel te worden. Daarom vond ik ze altijd zo interessant.

Toen ik ontdekte dat ik mijn wil kon gebruiken om van alles te gaan ondernemen en te besluiten wat ik wel en niet wilde kwam er een enorme kracht in me vrij. Het voelde als leven met vleugels en lukte ook nog alles wat ik in mijn hoofd en hart had. Soms is de wil van een ander toch nog effe sterker en dan neem ik even een pauze, adem in en rustig uit en denk: Wat voel ik? Wil ik dit ook? Of wil ik iets anders? De ene keer ga ik erin mee en de andere keer zeg ik wat ik wil en ga ik mijn weg. Dat voelt veel zuiverder en sterker.

We kunnen onze wil ontwikkelen om ons leven interessanter te maken. Oefenen door elke dag te denken wat wil ik vandaag? en als de wil van een ander tot nu toe sterker was... tja dan voelen: ik kan de confrontatie aan, ik kan de eventuele boosheid van de ander wel aan en ik blijf rustig doorademen. Het is mijn leven en ik bepaal! Het zorgt voor meer zelfrespect en ja hoor ook meer respect van de ander. En natuurlijk af en toe in goed overleg.

Schoot vannacht wakker en wist opeens wat er miste aan dit stukje. Tja weer een droom die me het antwoord gaf. Is het de wil van het ego of de wil van de ziel? Als we iets willen uit angst of als wedstrijdje om sterker te zijn dan de ander is het een egotrip. Het helpt me in stilte te gaan, de ander en mijzelf te zien als zielen die iets te doen hebben op aarde. Dan wil ik uit enthousiasme, liefde, uit het diepst van mijn ziel... dan klopt het en stroomt de energie door me heen. Als het voelt dat ik het wil vanuit heel mijn hart... dan is dat mijn ware wil en krijg ik een gigantische hoop voor elkaar. Ik moest weer even Wakker worden.