"Stop, kijk uit!"

Vanmorgen vertelde ik mijn geliefde enthousiast dat ik een workshop over angst had bijgewoond door José Antonio Manchado waarin mensen zichzelf weer hervonden. Ik zag voor mijn ogen mensen totaal opklaren.  Ze reageerde: "Oh, dat ebt wel weer weg... na een paar weken is het effect weer weg, dat soort workshops helpen niet." Ik antwoordde: "Nou, dan hou ik maar op met mijn werk als coach en trainer en geef geen workshops meer want het helpt toch niet. Ik ga met pensioen!" Tja, dat was nou ook weer niet de bedoeling en ze zag mijn punt.

Ze is zelf angstloos in het verkeer en ondanks de respectabele leeftijd van bijna zeventig fietst ze als een kwajongen door Amsterdam. Trambestuurders sidderen voor haar, chauffeurs van auto's en bussen krijgen hartaanvallen als ze haar op het allerlaatste moment vlak voor de auto zien opdoemen en ze keihard op de rem trappen... mijn geliefde ziet het niet, hoort het niet en komt een half uur eerder dan ik thuis aan.

Tja, daar zit mijn angst op het moment dat ik haar dat zie doen. Als ik dan gil, "stop, kijk uit!" Heeft dat ten eerste geen zin en als ze wel op dat moment zou stoppen zou er juist een ongeluk gebeuren. Dus die angst laat ik varen en dan is het verder rustig in mijn hart. 

Om nog even terug te komen op of workshops helpen of niet... stel ik kom binnen en zeg: "Lieve mensen, ik geef deze workshop in de wetenschap dat jullie er toch niets mee doen, dat het geen donder helpt en dat je over een paar weken weer inzakt na de eerste euforie en eyeopeners..." of als ik denk: "Die daar vind ik leuk en die mag ik niet!" dan kan ik wel inpakken.

Eén zin kan al levens veranderend zijn. Toen ik ooit in een meditatie hoorde zeggen: "Angst hoeft niet meer!" was ik er voor jaren van af. Het kwam diep naar binnen. Als de workshopgever of de healer er zelf eigenlijk niet in gelooft komt het ook niet over. Als ik het idee heb dat de mensen die mijn stukjes lezen er niets mee doen en onbewust leven dan ben ik niet waarachtig.

Ik weet, José Antonio en velen van jullie die dit nu lezen, dat onder al die belemmerende angstige gedachten een vrij mens zit en daar richten we ons op. Niet op de belemmering en de angst gedachten maar degene daaronder... die is vrij, angstloos, wonderbaarlijk mooi en eeuwig.
Net zoals mijn geliefde zeker weet dat ze levend en gezond weer thuis komt op die fiets. Daar ga ik nu ook vanuit. De laatste angst is opgelost.

Af en toe komt José naar Nederland om zijn workshops te geven.