Dit was net nog een leeg veld... en nu begint ik het te vullen met woorden. Wat een heerlijk gevoel is dat. Ik kan scheppen wat ik wil. Elk woord komt uit mijn vingers en ik mag er mee doen en laten wat ik maar bedenk. Als ik nu een verhaal uit mijn duim wil zuigen mag en kan dat. Als ik iets wil vertellen dat echt is gebeurd kan ik dat ook zomaar doen. Dit is een magisch moment. Alles wat ik bedenk kan ik delen op nou ja papier... of op Word en later de wereld in sturen. Als ik word geïnspireerd en ik iets leer: Hup de wereld in. Als ik een bijzondere gedachte heb... kan ik er mee spelen en het in de wind laten vliegen.
Ik kan dieren laten spreken en mensen die nooit van me hielden van me laten houden. Ik kan liefde beschrijven en woorden die geuit zijn herhalen. Ooit schrijnende gebeurtenissen die pijn deden kan ik veranderen in gouden momenten. Ook kan ik mensen bedenken die nooit hebben bestaan... dode tantes en mijn ouders weer tot leven wekken en bijzondere gebeurtenissen zo beschrijven dat ze anderen inspireren. Gekwetste gevoelens kan ik zo helen en verwerken en het leven vertellen als een groot avontuur. Dit kunnen we allemaal en is het geen wonder?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten