Een hoopje ellende

Als een hoopje ellende zat ik te huilen bij de therapeute op de bank. Ze zei: "Stap er eens uit en kijk eens naar jezelf." Tot mijn verbazing stapte ik uit mijn lichaam en zag dat zielige hoopje mens voorovergebogen zitten. Heel klein en miezerig. Ikzelf was vrij... totaal vrij! "Stap nu weer terug" zei ze. "Ik kijk wel uit" antwoordde ik en bleef vrij.

Uit: 'Gedachtenkracht'