Deze week gaf ik een
training aan de VU: Presenteren voor eerstejaars studenten economie en
bedrijfskunde. Je kon zien dat een aantal dit eerder hadden gedaan.
Twee jongens wilden de politiek in. Ze hadden Mark Rutte en andere politici goed
geobserveerd. Als twee druppels water deed één van hen zijn betoog á la Rutte.
Een andere jongen bewondert Matthijs van Nieuwkerk, dat was ook duidelijk te
zien. Ik was onder de indruk en vroeg of ze thuis voor de spiegel hadden
geoefend. Ja hoor... dat hadden ze gedaan en dat werkt. Voor ik zelf begon
met het geven van lezingen, fantaseerde ik - al fietsende - dat ik een lezing
gaf. Dat helpt om het waar te maken. Nu breng ik alles in praktijk waar
ik vroeger over fantaseerde. Overmorgen zie ik ze weer en
dan gaan we oefenen met het jezelf zijn. Dan mogen ze de trucjes weglaten en
hoop ik de echte authentieke jongens te zien.
Het is twee dagen later en vandaag had ik dezelfde groep weer. En ja, dit keer zonder de maniertjes. Ze waren zichzelf en
ongelooflijk goed. Ik weet nu alle ins en outs van de Euro en hoe de Europese
economie in elkaar steekt. Ze waren overtuigend en keken ons, het publiek goed aan.
Ze wisten waar ze het over hadden. Ik begon te twijfelen of ze wel eerste jaars
waren. Ze kwamen zo volwassen over.
We hadden het over
debatteren. Je begint met een stelling en houdt aan je mening vast en probeert
de ander te overtuigen van je gelijk. Ik vroeg: "luisteren jullie ook naar
de mening van de ander en zeg je dan wel eens: "Daar zit wat in..."
“Nou nee”, antwoordden ze zoals ze hadden geleerd: “dat is niet de bedoeling van debatteren”. Dat zie
ik ook terug in de tweede kamer. Heeft iemand wel eens één van onze politici tegen een
ander horen zeggen: "Wat je daar zegt... daar heb ik nog niet zo over
gedacht. Daar heb je gelijk in!"
Wat zou dat een geweldig
moment zijn. Dat is echte communicatie en dat leidt tot efficiëntere
oplossingen voor het land.
Ik doe wel eens een spel met
groepen, een ruiloefening. De één geeft de mening van de ander en de ander van
de één. In het begin zijn ze in de war maar even later verkondigen ze elkaars
mening met net zo veel verve alsof het hun eigen mening betrof. Opeens zien ze
dat daar ook wat in zit, krijgen daardoor meer overzicht en kunnen hun mening
vormen vanuit een veel breder perspectief.
Het was heerlijk werken met
die studenten. Het duurt vast niet lang voor ik één van hen terugzie op tv:
"Ha, de nieuwe minister president... die heb ik nog getraind en verhip:
hij luistert!!!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten